Χάνοντας την πίστη

Θα 'μουνα πιστή. Μια ζωή πιστή σε σένα. Το'χα κλείσει το κεφάλαιο εκείνο. Τα λογάριασα όλα. Το ήξερες πολύ καλά πως τα λογάριαζα όλα. Το παρελθόν, το παρόν, το μέλλον. Στην αρχή συμφωνούσες. Με όλα. Αργότερα, δεν έλεγες τίποτα. Νομιζα συμφωνούσες. Με όλα. Στο τέλος, έφυγες και δεν είπες τίποτα. Αλλους λογαριασμούς θα έκανες...άλλα πλάνα ...κρυφά, φανερά. Δεν κατάλαβα τίποτα. Νόμιζα συμφωνούσες. Με όλα.

Το 'χα κλείσει το κεφάλαιο εκείνο. Θα 'μουνα πιστή. Μια ζωή πιστή σε σένα. Και κάθε βράδυ είμαι με άλλον. Αγγίγματα, χαιδέματα, υδρώτας, άρωμα, αίμα, ανάσες, βογγητά, φωνές, πόθος, πάθος. Σάρκα. Σάρκα. Σάρκα.

Θα 'μουνα πιστή. Μια ζωή πιστή σε σένα θα ήμουνα. Και είμαι σε κρεβάτια άλλα, με ακουμπούν άλλα χέρια, άλλα μάτια με κοιτάζουν με λαγνεία, άλλες φωνές μου ψιθυρίζουν πως με θέλουν κι ανατριχίλες άλλες κι άλλες ηδονές...είμαι σάρκα, μόνο σάρκα, όλα σάρκα!

Κι όμως θα 'μουνα πιστή.