Παρασκευή 26 Ιουνίου 2009

Απόγευμα Ιουνίου

Κάτω απο τη λεμονιά. Αυλή του σπιτιού στο χωριό. Απόγευμα. Μαύρα γυαλιά. Vintage. Μασουλάω marshmallows και πίνω παγωμένο καφέ. Elle, Vogue, Omicron και Must πεταγμένα στο τραπέζι. Εχω μελετήσει summer and the city κι είμαι χειμώνας στο χωριό. Θυμάμαι τα παιχνίδια του στην άμμο. Γέλια της αδερφής μου. "Σαν παιδάκι κάνει". Κι εγώ καμάρωνα. Σίβωτα. Σ'εκείνη την παραλία με κυνηγούσαν οι μέλισσες. Ετρεχα να τις αποφύγω κι έτρεχε να με προστατεύσει. Θέλω να ακούσω εκείνο το τραγούδι. Το βρίσκω στο youtube. Το ακούω καμιά 20αριά φορές συνεχόμενα.
"Αμα τους δω ζηλεύκω τους
τους άσπρους τους λεμονανθούς
που τους φιλούν οι μέλισσες
τζι' ύστερα κάμνουν μέλι
Είχα τζι εγώ στην πόρτα μου
πλατύφυλλους βασιλικούς
Μα εμείνασιν αμύριστοι
Κανένας δεν τους θέλει"
Τραγουδώ μ 'όλη τη δύναμη της φωνής μου. Jumpsuit τελευταία λέξη της μόδας, ενημερώθηκα. Παραγγέλνω δύο απο το asos. Κοραλί κι εμπριμέ. Ξαφνική χαρά. Βάφω τα νύχια μου καρπουζί. Μυρίζω coconut body butter. Τριανταφυλλάκι. Ανατολικό Λονδίνο 1888. Τζακ ο Αντεροβγάλτης. Ακουσα τα καλύτερα. Διάβασα 100 σελίδες κι ακόμα να τα δω. Το πετάω κι αυτό στο τραπέζι. Μα να μη με πάρει ένα τηλέφωνο? Ενα χρόνο τώρα... Να δει αν ζω να δει αν πέθανα.. Δεν το χώρεσε ποτέ. Μήτε ο νους, μήτε η καρδιά. Πάω να φέρω μια nutella να κάνω βουτιές με τα marshmallows μου.

Παρασκευή 19 Ιουνίου 2009

Φυγή

" Αχ, πού να 'βρισκα τα κότσια να τα βροντήξω όλα χάμω...
χρόνων και χρόνων κόπους και δουλειά...
Θα τα παράταγα όλα, θα τα πούλαγα όλα
και θα πήγαινα σαν τον Νικολάι Ιβάνοβιτς...
ν'ακούσω την Belle Helene"
Τολστόι Λέον "Αννα Καρένινα"