Τετάρτη 23 Φεβρουαρίου 2011

Άδειο ψυγείο

Ήπια τόσο πολύ που γύριζα στον κόσμο και ρωτούσα, θέλεις να σου πάρω πίπα? Κι έδινα και το τηλέφωνο μου. 

Αυτά είναι τα παιδιά μου. Κι αναρωτιέμαι πόσο να μεγάλωσα. Και κυρίως πότε! Αλλά να το ξέρεις. Δυσκολεύομαι απίστευτα να κάνω τη μεγάλη. Κι όλα αυτά τα "μεγαλίστικα" πράματα. 
Ψάχνω πάτωμα για το σπίτι μου. Έδωσα περιουσίες σε deco περιοδικά.  Μ΄αρεσει το μάρμαρο και να δεις που θα βάλω κεραμικό.

Με πονούν τα μάτια μου. Η οθόνη του υπολογιστή φταίει, βγάζει ένα φως, επειδή είναι τόσο αρχαία, που με διαλύει και γι αυτό προσπαθώ να την αποφεύγω. Έρχομαι δουλειά με περιοδικά και βιβλία παραμάσχαλα. Έτσι διαβάζω πολύ τελευταία. Λογοτεχνία που μου έλειψε. 
Και μια φορά την εβδομάδα βγαίνω με κάποιον. Χωρίς νόημα. Χάσιμο χρόνου, ενέργειας και χαρακτήρα. Να οδηγεί στο πουθενά. Αλλά είδα και τις προηγούμενες φορές που υπήρχε η προοπτική κι εγώ με μεγαλοφάνεια είχα τη  λογική κανονικής γυναίκας..

Γενικά περνώ καλά. Δεν περιμένω τίποτα από πουθενά και κανένα. Προσπαθώ να απολαμβάνω κάθε στιγμή. Νομίζω το πετυχαίνω.