Δευτέρα 27 Ιουνίου 2011

Κρόσια

Έχω ένα μόνιμο συναίσθημα δυσφορίας. Εκνευρισμού. Και από την άλλη δεν είμαι σίγουρη γι' αυτό. Για το τι ακριβώς νοιώθω. Κι εκνευρίζομαι ακόμη περισσότερο. Συμπεριφέρομαι άσχημα και απότομα. Νοιώθω τύψεις μα δε μπορώ να το αλλάξω. Θυμώνω. Ξέρω. Η ζωή χωρίς ζωή.

Βγήκα πολύ αυτό το διάστημα. Νοιώθω σα να υπήρξα πανταχού παρούσα. Καφέδες τα απογεύματα, ποτά τα βράδια, θάλασσες τα σαββατοκύριακα, μουσικές και θέατρα, χοροί και γέλια και γνωριμίες και ανταλλαγές τηλεφώνων. Είμαι παραπλανητικός άνθρωπος. Ξέρω. Περιμένω να συμβεί κάτι. Δεν ξέρω τι. Και δε συμβαίνει. Και τα νεύρα κρόσια.