Σάββατο 28 Αυγούστου 2010

Μπαμ

         Το κακό με το να είσαι άθρησκος είναι πως μέσα σου ξέρεις πως αυτοί που πρέπει να πληρώσουν για όσα κακά έχουν κάνει δε θα τιμωρηθούν ποτέ. Κι εσύ μένεις έτσι. Ανεξιλέωτος. Αυτό είναι που προσπαθώ να αποδεχτώ αυτές τις μέρες. Πονάει. Μα τα πράγματα έτσι έχουν. Έτσι μου δείχνουν τέλος πάντων.
         Και το χειρότερο. Δεν έχουνε συνείδηση. Όχι οι άθρησκοι, αυτοί που πρέπει να πληρώσουν. Γιατί εντάξει, να μείνεις ατιμώρητος, μέσα σου είσαι ήσυχος? Πώς κοιμάσαι τα βράδια? Είσαι ήσυχος?
Πολλά περιμένω μάλλον από τους ανθρώπους.


         Σήμερα ξύπνησα με μάτια πρησμένα τόσο που δύσκολα μπορώ να τα κρατήσω ανοιχτά. Και το κεφάλι μου πονάει τόσο που νομίζω θα εκραγεί. Θα κάνει μπαμ. Χαμόγελο. Κοιμήθηκα λίγο. Γύρισα 5 το ξημέρωμα. Έβγαλα σανδάλια, σωριάστηκα στο κρεβάτι έτσι ντυμένη και βαμμένη κι έβαλα τα κλάματα. Τέτοιες στιγμές είναι που θέλω να πεθάνω και κάνω μακάβριες σκέψεις και τέτοιες στιγμές κλαίω τόσο πολύ που δεν μπορώ να αναπνεύσω και νοιώθω να πνίγομαι και τέτοιες στιγμές μετά φοβάμαι τόσο πολύ που δε θέλω τίποτε άλλο παρά μόνο να ανασαίνω.


         Η μουσική σταμάτησε, τα φώτα άνοιξαν, οι σερβιτόροι βιαστικά μάζευαν τα ποτήρια από τις φωσφοριζέ γλάστρες, ο κόσμος εξαφανίστηκε. Κι εμείς μείναμε βουβές κι ακίνητες. Να φυσάμε καπνούς τα όνειρά μας. Από το ταβάνι κρέμονται παπαρούνες. Χαμόγελο.


  

         Αρνούμαι να αποδεχτώ το μη νόημα.

    

12 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

μου αρέσει η τελευταία σου φράση.

όμως τα άλλα όλα δε μ'αρέσουν,δε σου αξίζουν.

και μη ρωτάς πώς μπορούν και κοιμούνται τα βράδυα κάτι τέτοιοι τύποι. με απίθανη ησυχία σου λέω. όπως πάντα,στους αιώνες. αυτοί δεν θα αλλάξουν. εμείς?

Takis X είπε...

Εμένα η τύχη μου είναι να κυνηγαω την απο πάνω φίλη ..Συμβουλές ?Ούτε που ξέρω .Οι ανθρωποι? Ναι για αυτούς κάτι ξέρω,κάτι θυμάμαι ."Συνορεύω .Σαν αγρύπνια στάζει η μοίρα των ανθρωπων,και κάπου μέσα μου με τελειώνουν οι ανθρωποι" Να,αυτό συμπέρανα απο αυτά που εγραψες...

Virtual Dreamer είπε...

εγώ πάλι πιστεύω ακράδαντα ότι αυτοί που πρέπει να πληρώσουν για όσα κακά -εσκεμμένα και με πλήρη επίγνωση-μου έχουν κάνει, θα πρέπει να πληρώσουν σε μένα και μόνο. Δεν βασίζομαι ποτέ σε κανένα θεό.
Το θέμα είναι ότι πρέπει να δίνεις χρόνο στον εαυτό σου, να φύγει το πρώτο μούδιασμα, για να δεις αν αξίζει τον κόπο. Για να μπορείς να πεις πέρα πάσας αμφιβολίας ότι ήταν όντος "κακό" και όχι "χάρη" τελικά.

Νιώσε αυτό που νιώθεις. Κλάψε. κοιμήσου βαμμένη για όσες μέρες χρειαστεί. Άφησε τον πόνο να σου φάει τα σωθικά (πίστεψέ με αναπλάθονται)...Και περίμενε. Δώσε χρόνο. Θα δείξει. Ίσως τότε έρθει και το νόημα.

Mana είπε...

αν κάποιοι είναι άθρησκοι, αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει θεός, έτσι;
και αν υπάρχει αυτό δεν σημαίνει πως το παίζει τιμωρός για όσα κακά μας συμβαίνουν, έτσι;
φεγγαροντυμένη, μην ασχολείεσαι με κακίες και μικρότητες, γιατί στο τέλος σε διαλύουν.αν ασχολείσαι με σκατά, σκατά θα γεμίσει το μυαλό σου και η ψυχή σου.
νόημα υπάρχει και πρέπει να ψάξεις να το βρεις όσο δύσκολο και αν είναι αυτό.

Ουφ! είπε...

καλύτερα να πιστεύεις ότι κάποτε θα πληρώσουν εδώ σε αυτή τη ζωή που ζουν και μας πληγώνουν παρά σε μια αμφιβόλου υπάρξεως "ζωή μετά" που λέει και ο Αρκάς :-)

γράφεις τόσο όμορφα μέσα από πόνο. θα ήθελα να γράψεις το ίδιο όμορφα και μέσα από χαρά. στο εύχομαι.

Defiance είπε...

Συμφωνώ με Virtual και Ουφ. Ακόμα και ο πιο αδύναμος άνθρωπος μπορεί να εκδικηθεί με τον τρόπο του, να δείξει του άλλου ότι για κάθε δράση του υπάρχει μια αντίδραση. Και μετά σκέφτεται ο άλλος θκυο φορές πριν σου κάμει μλκια. Μάζεψε τα κομμάτια σου και φέρε του τα πασ' την κκελλέ.
Btw, σε τούτην την κωλοκοινωνία η φήμη μετρά. Το πιο εύκολο που μπορείς να κάμεις έννα του την σπιλώσεις. Λάλε τι μλκια έκαμε όπου σταθείς και όπου βρεθείς.
Ok, πρέπει να σταματήσω γιατί το δαιμονούι έπεσε που τα γέλια κάτω που τον ώμο μου και το αγγελούι στον άλλο ώμο έρκεψεν να μου τραβά το αυτί...

Ανώνυμος είπε...

ποιός σε αδίκησε τόσο πολύ? μόνο για το γκομενικό μας είπες το οποίο ναι μεν ήταν σοβαρό αλλά μάλλον δεν είναι ο λόγος της απελπισίας σου. έγραψες πολλές φορές ότι δεν θέλεις να ζεις, μήπως περνάς κατάθλιψη (κλινικής μορφής)..?

Joy Tears είπε...

Όλοι την πληρώνουν μια μέρα, με τον ένα ή τον άλλον τρόπο. Κανένας δεν γλιτώνει. Σου το εγγυούμαι εγώ!!!

Artxx είπε...

Μια χαρά τιμωρούνται οι άνθρωποι, αυτό πιστεύω, μπορεί να μην είναι ο ίδιος ο τρόπος αλλα με κάποιο τρόπο τιμωρούνται.

Όσο για το αν μέσα τους είναι ήσυχοι, θα πώ οτι υπάρχουν περιπτώσεις που πράγματι δεν έχουν την αίσθηση του τί κάνουν γι'αυτό και μένουν ήσυχοι.

Λίγη θετική ενέργεια που βρίσκουμε;;

Ανανέωση χρειάζεται..

Triolouin είπε...

Κι εγώ διερωτούμαι γιατί κάποιοι άνθρωποι που φταίν εν την πληρώνουν ποττέ σε αυτή τη ζωή τζιαι πάντα οι πιο καλοί θα πάθουν τα πάνδυνα! Να μην θές να την πληρώσουν, κάπου, κάποτε θα την βρούν από αλλού. Λαλούν ότι το σύμπαν συνομοτεί σε έτσι περιπτώσεις τζιαι ο τροχός γυρίζει! Συχγώρα!

Σκουλουκούιν είπε...

Εγώ πάλι πιστεύω εκείνο που λένε ότι όλα σ'αυτή τη ζωή πληρώνονται. Πολλές φορές είδα άτομα να τιμωρούνται από μόνα τους λόγω του χαρακτήρα τους.
Δεν ξέρω τι έχεις αλλά cheer up. Ό,τι δε σε σκοτώνει σε κάνει πιο δυνατό.

Ανώνυμος είπε...

Μεγαλώσαμε πιστεύοντας ότι πρέπει να είμαστε σωστοί και δίκαιοι γιατί αλλιώς κάποια Θεία δίκη, σοφή και τυφλή θα μας χτύπαγε την πόρτα.

Όταν πλέον μεγαλώσαμε ... πήραμε πόρτες ασφαλείας και ησυχάσαμε.