Τετάρτη 2 Ιουνίου 2010

"Βυθισμένες Άγκυρες"

Αν μη τι άλλο μετά από τόσες φορές που το πέρασες έμαθες να το αντιμετωπίζεις.
Με δύναμη. Με απάθεια καλύτερα.
Έμαθες να χάνεις. Έτσι όπως έπρεπε εξ αρχής.
Καταλαβαίνεις τι πάει να γίνει πριν γίνει.
Και είσαι ήδη έτοιμη. Τόσο έτοιμη που κάνεις τον άλλο να απορεί. Είσαι τόσο αναίσθητη?
Πού να ξερε.
Καλύτερα που δεν ξέρει. Έχει γοητεία το μυστήριο.
Κάνεις χίλιες άλλες δουλειές. Να παραπλανήσεις. Να παραπλανηθείς.
Αλλάζεις νευρικά τα κανάλια. Παρακαλάς να βρεις κάτι να σ αρέσει. Διαβάζεις τα περιοδικά του Ιούνη και λίγο Νησί που ξεκίνησες.
Έχεις και υποχρεώσεις. Να ταίσεις το ψάρι, να βολτάρεις τον σκύλο, να πας από δω, να πας από κει. Και κανα τηλεφώνημα. 
Το έμαθες καλά πια. Ότι κι αν κάνεις. Όλα θα πάρουν την πορεία που τους γράφτηκε.
Γι αυτό και δεν κάνεις τίποτα.
Ίσως καμιά φορά κανένα όνειρο. Πώς κάποτε κάποιος θα αγαπήσει και σένα.
Και σκάνε τότε βεγγαλικά μέσα στο κεφάλι σου. Να γειωθείς.
Σάμπως και στο τέλος δε θα ακούσεις πάλι τα ίδια, πόσο σπάνια είσαι και πόσο καλή που σου αξίζει το καλύτερο, που δεν θα είναι όμως αυτός, αλλά θα σου ευχηθεί με όλη του την καρδιά να το βρεις.
Θα σου τονίσει πόσο το αξίζεις βεβαίως.
Δύο χρόνια τώρα. 

19 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Ανώνυμος είπε...

έγραψα πολύ γρήγορα.έλεγα ότι δεν φτάνει να είσαι σπάνια και καλή σήμερα, θέλει και τέχνη αλλά μόνο ισάξια άτομα θα σταθούν δίπλα σου άρα...μην κουράζεσαι και ...μην βυθίζεσαι.φανταστική η φωτογραφία.το είδες το νέο μου ιστολόγιο, ελπίζω να σου αρέσει,να σαι καλά.

ρίτσα είπε...

κόψε τις άγκυρες από το καράβι σου

Takis X είπε...

Εγώ ξέρω πώς αν μπαίνεις απροπονητος στόν αγώνα, καμιά φορά μπορεί και να κερδίσεις.

Στην φωτογραφια η Μονρόε.Η Γυναίκα που ετρωγε μπριζόλα για πρωινό ..Μακρυά από μας..

Aurora είπε...

ρίτσα μου... πώς τις κόβεις;; βοήθεια.

homo anisorropus είπε...

Maggie: Άλλαξες όνομα?! Με γεια, πολύ ωραίο!! Έρχομαι τώρα από εκεί.
Στην φώτο είναι η Μέριλιν.
Φιλιά χχχ

Ρίτσα: Τον τρόπο ψάχνω..

Neerie είπε...

όι όι!
τωρά πον καλοτζαίρι πιάστο πλοίον τζαι φύε, ταξιδάκια!!

πάμε μαζί:
"Βίρα τις άγκυρες για ξένους τόπους
να δουν τα μάτια μας άλλους ανθρώπους.
Σ' άλλα λιμάνια, σε ξένα μέρη
μας πάει πρίμα μακριά τ' αγέρι"

homo anisorropus είπε...

Takis X: Εσύ κάτι ξέρεις με πατέρα προπονητή :p
Τι σου έκανε η Μονρόε? Εμένα πολύ μ αρέσει :)
xxx

Aurora: Ούτε εγώ έχω ιδέα.

homo anisorropus είπε...

Neerie: Όλοι μαζί: "Βίιιρα τις άγκυρες και βάλε πλώρη μακριά απ το έρημο το φτωχοχώρι"
Ναι,ας κόψουμε τις άγκυρες.

Prisoned Soul είπε...

Ναι θα πω αρχικά πως πρέπει αυτές οι άγκυρες να κοπούν που σε κρατούν βυθισμένη και πίστεψέ το, όταν πια φτάσεις στη επιφάνεια θα βρεθεί κάποιος που δεν θα σου πει ότι σου αξίζει το καλύτερο και θα φύγει, θα σου πει είσαι το καλύτερο για μένα, και θα μείνει...

Φιλιά γλυκιά μου!!!!!

Ανώνυμος είπε...

Ναι άλλαξα όνομα και εικόνα(ταπεινά), ευχαριστώ που γράφτηκες στο νέο μου ιστολόγιο,σου εύχομαι ένα τέλειο καλοκαίρι,θάλασσα?καράβια?γιωτ ίσως????χωρίς άγκυρες εεε

she είπε...

NAI NAI, AYTO TO ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΟΤΙ ΤΑΧΑ ΜΟΥ ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΑΠΟ ΜΕΝΑ, ΑΞΙΖΕΙΣ ΚΑΤΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟ, ΔΕΝ ΚΑΝΩ ΕΓΩ ΓΙΑ ΣΕΝΑ...ΒΛΑΚΕΙΕΣ. ΑΣΕ ΜΕ ΓΙΕ ΜΟΥ ΝΑ ΑΠΟΦΑΣΙΣΩ ΜΟΝΗ ΜΟΥ ΑΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΡΙΞΩ ΤΟ ΕΠΙΠΕΔΟ ΜΟΥ ΓΙΑ ΣΕΝΑ ΚΑΙ ΝΑ ΕΙΜΑΙ ΜΑΖΙ ΣΟΥ. Α ΣΤΟ ΔΙΑΟΛΟ. ΕΚΝΕΥΡΙΖΟΜΑΙ ΝΑ ΠΕΡΝΟΥΝ ΑΛΛΟΙ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΜΕΝΑ.

Ανώνυμος είπε...

μια αγκαλιά θα σου κάνω,και θα σου πώ μόνο αυτό που πιστεύω,πως το καλύτερο,αλήθεια,περιμένει,κάπου πιο πέρα.

το "βυθισμένες άγκυρες" μ'εκανε πάλι να σιγοτραγουδάω πασχαλίδη,άσχετο.

Joy Tears είπε...

Λείπει σου η αυτοπεποίθηση και εν θα έπρεπε...!
Το Νησί, πάρα πολύ ωραίο βιβλίο.

Κι εμένα ήρτε μου ο Πασχαλίδης..

stinkfist είπε...

Εμπειρίες είναι κ αυτές, κ όπως λες κ εσύ έμαθες από αυτές, έγινες πιο σκληρή κ ίσως κ πιο αναίσθητη..έχω ένα μότο ίσως γιατί πραγματικά το πιστεύω ίσως κ για να παρηγορώ τον εαυτό μου, ότι συμβαίνει στη ζωή έχει το σκοπό του κάπου θα σε οδηγήσει, κάπου καλά, τώρα μπορεί να μην το βλέπεις όπως δεν το βλέπω ούτε εγώ αλλά θα΄'ρθει η μέρα που θα το δεις..να 'σαι καλα κ να κάνεις περισσότερα ταξίδια είναι ωραίο να βλέπεις τον κόσμο..

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Mετά από ώριμη σκέψη, κατέληξα: οι καλύτερες γκόμενες είναι οι κύπριες!
Έλα στο μπλγκί μου να πεις τη γνώμη σου...
χαχα

Μόχα είπε...

Μαθαίνουμε ποτέ να χάνουμε? Πάντα ενναν δύσκολο.

Κασσάνδρα είπε...

Πόσο αξιοσημείωτο!
Προσπαθούμε να στερεώσουμε τους εαυτούς μας με μια άγκυρα σε αυτόν τον κόσμο, με το να συνδέουμε τις ζωές μας με αυτές άλλων ανθρώπων.

Κάποτε θα βρεθεί μια άγκυρα που δε θα θέλει ποτέ να σε αφήσει να βυθιστείς μαζί της. Το μόνο που θα ζητά θα’ναι να είσαι ένα κόκκινο μπαλόνι.
Ένα μπαλόνι δεμένο στην άγκυρα.

φιλιά πολλά

travelbug είπε...

βυθισμένες άγκυρες, ε; πόσες φορές δεν το έχουμε νιώσει...όμως, πίστεψε με, θα έλθει εκεί που δεν το περιμένεις, έστω κι αν δεν το ονειρεύεσαι! πολλά φιλιά!