Παρακολουθώ άφωνη τις τελευταίες μέρες το πολύκροτο θέμα των GCE σε σχέση με την εισδοχή φοιτητών στα δημόσια πανεπιστήμια.
Πραγματικά ακόμα δεν έχω καταλάβει αν το πρόβλημα είναι εκπαιδευτικό ή πολιτικό (πολιτικό είναι αλλά ας play πελλός για ακόμη μια φορά).
Ούτε έχω καταλάβει πώς είναι δυνατόν (δε μπορεί να είναι δυνατόν) για μια τόσο σημαντική εκαιδευτική αλλαγή να μην έχει γίνει καμία επιστημονική μελέτη ή έρευνα αλλά να είναι αποτέλεσμα κομματικών, προσωπικών, μικροπολιτικών και δεν ξέρω κι εγώ ποιών άλλων σκοπιμοτήτων.
Δεν θα σπαταλήσω ούτε ένα λεπτό απο τον πολύτιμο μου χρόνο για να σχολιάσω τη συμπεριφορά των πολιτικών και των πανεπιστημιακών ταγών προς την ελληνική γλώσσα (και να θέλω, δε βρίσκω λόγια, μόνο ακούω αποσβολωμένη).
Μα (συγνώμη όμως γιατί δεν αντέχω) είναι δυνατόν για την ίδια σχολή αν διεκδικείς θέση με τα GCE να χρειάζεται απλά ενα πιστοποιητικό καλής γνώσης της ελληνικής, αν με τις Παγκύπριες να χρειάζεται να περάσεις τέτοιου μεγέθους εξετάσεις κι αν είσαι Τουρκοκύπριος να μη χρειάζεται καν η γνώση της ελληνικής? Μιλάμε για την ίδια σχολή, για τρείς Κύπριους πολίτες και τρία διαφορετικά επίπεδα γνώσης της ελληνικής γλώσσας... Τι λογική είναι αυτή? Για μερικούς να ειναι υποχρεωτικό απαιτούμενο, για τους άλλους να είναι λίγο απαιτούμενο και τους άλλους να είναι καθόλου απαιτούμενο? Και τι αποδυνάμωση είναι τώρα αυτή του δημόσιου σχολείου? Ασε που αυτές οι κομματικές συμμαχίες (κοίτα ΑΚΕΛ με ΔΗΣΥ) με εκνευρίζουν ακόμη πιο πολύ. Πού είναι οι δημοκρατικές αρχές που αξιώνουν, η ισονομία, η ισότητα, η αξιοκρατία και η ίση μεταχείριση όλων των υποψηφίων?
Πάντως είναι κρίμα που το κόστος όλης αυτής της γελοιότητας, των χαζών χειρισμών και του εμπαιγμού καλείται να το πληρώσουν τα παιδιά των δημοσίων σχολείων, λίγες μέρες πρίν τις εξετάσεις να ζούν μέσα στην αβεβαιότητα για το τι πρόκειται να γίνει και να κινδυνεύουν να υποστούν μια τέτοια άνιση μεταχείριση και δυσμενή διάκριση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου