Δευτέρα 26 Ιανουαρίου 2009

"Πήγα σε μάγισσες σε χαρτορίχτρες"

"Εσύ πέρασες μια μεγάλη στενοχώρια." Ετσι ξεκίνησε η Ευη. Την πέρασα, της είπα. "Σε τρώει το γιατί." Σιγά δε με νοιάζει..., εντάξει με τρώει. "Μην το ψάχνεις." Κι αυτός έτσι έλεγε... "Εχει βρεί άλλη τώρα, απλά για να το ξέρεις και στο λέω γιατί βλέπω πως δεν τον θές". Δεν τον θέλω. "Δεν τον θες." και χαμογέλασε η Εύη. "Αφού κόρη θορώ άλλον εδώ, κοίτα!" μου δείχνει το φλυτζάνι, χαμογέλασα εγώ αυτή την φορά. Συνέχισε για τη δουλειά, για την οικογένεια, για τις φίλες, έλεγε και φιλοσοφίες η Εύη "την τύχη μας εμείς την ορίζουμε αλλά το πεπρωμένο είναι προδιαγραμμένο" και τέτοια έλεγε η Εύη την Παρασκευή το απόγευμα που πήγα να μου διαβάσει τον καφέ! Οχι, δεν είχα ξαναπάει, οχι, δεν πιστεύω πως η τύχη και το μέλλον μπορούν να βρεθούν στον πάτω ενός φλυτζανιού απο καφέ και οχι, δεν πιστεύω πως υπάρχουν άνθρωποι που έχουν "χάρισμα" να διαβάζουν τα κατακάθια (!) που και να το είχαν δηλαδή δε θα το χρέωναν δώδεκα ευρώ, αλλά τέλοσπάντων.. το μουρμουριτό των κοριτσιών, το γεγονός ότι δεν είχα τίποτα καλύτερο να κάνω και η τεράστια μου ανάγκη να ακούσω κάτι καλό, όσο βλακεία και να ήταν, με οδήγησαν στο σπίτι της Ευης της καφετζούς.
Στον πέμπτο όροφο, μιας παλιάς πολυκατοικίας, κοντά στην πράσινη γραμμή ζεί μαζί με τον βρώμικο σκύλο της η Ευη με τα τεράστια μαύρα νύχια. Αδύνατη και ρακένδυτη, με μια περίεργη προφορά που έκανα το λάθος να την ρωτήσω απο πού είναι και λες και την έθιξα μου τόνισε πως είναι απο την Κύπρο γεγονός που σίγουρα δεν είναι αλήθεια. Το μόνο που μου είπε για τον εαυτό της και έμαθα πως το λέει σε όποιον πάει είναι πως κάποτε ήταν παντρεμένη, την απάτησε ο σύζυγος κι αυτή το είχε δει στον καφέ και τον επακέταρε.
Ομολογουμένως καλά μάντευε η Ευη. Δεν μου είπε τίποτε άσχετο, για μια άγνωστη κυρία που πρώτη φορά με έβλεπε μια χαρά ήξερε τι συμβαίνει στη ζωή μου. Δεν κάθισα να αναρωτηθώ απο πού και ως πού, ούτε και που ασχολήθηκα, εξάλλου πήγα να μου πεί το μέλλον και τίποτα γι' αυτό δε μου είπε, όλα τα υπόλοιπα τα ήξερα, εγώ τα έζησα, λεπτό το λεπτό με εκπνοές και κλάματα...

2 σχόλια:

Μαύρος Γάτος είπε...

Καλημέρα, κόρη!

Σού είπε ότι η νέα σου ζωή αρχίζει από σήμερα; Ή μάλλον από χτες;

Μα δεν τα ξέρουν αυτά οι καφετζούδες, ξέρουν μόνο για το παρελθόν να μιλούν

στο μέλλον τα κάνουν μαντάρα Σ;ο))))))

Καλημέρα, καλό μήνα!

homo anisorropus είπε...

*ti eksairetiki timi!!! :) :)
sas eyxaristw tooooso.