Παρασκευή 16 Ιανουαρίου 2009

"Ο καφές σου έχει κρυώσει"

Ο καφές αχνίζει μέσα στην κούπα. Μπροστά μου. Κι εγώ κοιτώ τους ατμούς. Τους κοιτάω. Με τα μικροσκοπικά, γεμάτα μοιωπία μάτια μου, τα γεμάτα φλεβίτσες απο τη χρόνια χρήση φακών επαφής μάτια μου, τα γεμάτα κούραση αλλά στεγνά πια (εδώ χαμόγελο) μάτια μου. Δε με προίκισε και με κανένα καλό χαρακτηριστικό αυτή η φύση. Ούτε και με κανένα γερό οργανισμό, 10 μέρες άρρωστη τώρα προσπαθώ να έρθω στα σύγκαλά μου. Ούτε και με καμιά δυνατή προσωπικότητα, με κανένα υψηλό IQ ή EQ. Πολύ τσιγκούνα μαζί μου. Δεν έχω παράπονο. Για τίποτα. Πασαλίβομαι μπογιές, καταπίνω χάπια, διαβάζω Descartes μπας και βελτιώσω την κατάσταση. Ο,τι μπορώ και ξέρω.

Κοιτώ τους ατμούς και σκέφτομαι ταξίδια και βόλτες στη θάλασσα. Και βουτιές. Ναι, βουτιές στη θάλασσα. Μυρίζομαι, γεύομαι και βλεπω μπλέ αλμύρα. Κι ο αέρας φρέσκος, θαλασσινός μου χαιδεύει το βρεγμένο σώμα. Και κλείνω τα μάτια. Να απολαύσω το άγγιγμα, τη μυρωδιά, τη γεύση, την αίσθηση...την μπλέ.

Χτυπά το τηλέφωνο. Ανοίγω τα μάτια. Ο καφές σταμάτησε να αχνίζει. Μαζί του και το μυαλό μου να ταξιδεύει. Πραγματικότητα. Αέρας κλιματιστικού. Μυρωδιά καφέ. Χρώμα καφέ. Γεύση καφέ. Πικρού καφέ.

2 σχόλια:

x-man είπε...

Ο Blogger σας μαρτύρησε σαν αναγνώστη τvn ελεύθερων σκέψεων μου.Πέρα από την ανάγκη να σας ευχαριστήσω,έκρινα σωστό να αφιερώσω και κάποιο χρόνο στην "Φεγγαροντυμένη".
Θα διαφωνήσω μόνο με το σημείο της ανάρτησης που αναφέρεται στα IQ και ΕQ, γιατί πολύ απλά και τα δύο (εξυπνάδα και συναίσθημα)υπάρχουν στο blog σας σε αφθονία. Φαντάζομαι καθρεφτίζουν μέρος του συντάκτη. Οσο μου επιτρέπει ο περιορισμένος χρόνος μου θα τα λέμε.Την καλησπέρα μου.

homo anisorropus είπε...

* Ax sas eyxaristw gia to sxolio.
Polli xara giati den eimai synh8ismenh.
Sas diavazw kairo twra anwnyma kai eipa na fanerw8w..apla gia na to kserete eimai fun.