Κάθε πρωί που ξυπνώ έχω το ίδιο αίσθημα.
Περιμένω κάποιον να με τσιμπήσει για να ξυπνήσω απο τον εφιάλτη.
Ανοίγω τα μάτια και κοιτώ στο κενό.
Ας με τσιμπήσει κάποιος να ξυπνήσω απο τον εφιάλτη.
Δε μπορεί να μην είναι εφιάλτης.
Πώς μπορεί να μην είναι εφιάλτης...
26 χρόνια δεν έχω ξαναζήσει κάτι τέτοιο. Είμαι στο κρεβάτι και δεν έχω καμιά όρεξη να σηκωθώ. Το θεωρώ εξαιρετικά περιττό. Εξαιρετικά μάταιο. Πώς να το εξηγήσω. Ποιός ο λόγος?
Δεν έχω όρεξη για τίποτα. Δε θέλω τίποτα. Δεν περιμενω τίποτα.
[Η photo απο internet]
1 σχόλιο:
xmmm
Αν και δεν ξέρω ...
θα έλεγα ότι ...
δεν είναι περίεργο να συμβαίνει κάτι τέτοιο ...
είναι μάταιο να είσαι κάθε ημέρα ευτυχισμένη ...
μόνο μερικές στιγμές μπορεί να συμβεί αυτό
...
Δημοσίευση σχολίου