Παρασκευή 19 Αυγούστου 2011

Παρασκευή βράδυ

Από το φεγγάρι λείπει το μισό, ο αέρας μυρίζει γιασεμί και στο βάθος ακούγονται τραγούδια από το σωματείο της Ομόνοιας. Στο χωριό πάντα. Παρασκευή βράδυ και δεν βρήκα καθόλου όρεξη και διάθεση να κουνηθώ από αυτή την αυλή. Μετά απορώ γιατί νοιώθω τόσο μόνη. Κι όμως αν ένα πράγμα υπόσχομαι κάθε μέρα στον εαυτό μου είναι να κάνω τα πάντα για να είμαι ευτυχισμένη. Και είναι έτσι κάποιες μέρες που είμαι, επειδή απλά οδηγώ γρήγορα στον αυτοκινητόδρομο κι ακούω μουσική που μ αρέσει. Και είναι όμως και κάποιες άλλες που δεν βρίσκω λόγο, γιατί τίποτε δεν έχει σημασία, τίποτε δεν έχω να θυμάμαι και κυρίως τίποτε να περιμένω. Ε σήμερα είναι από τις δεύτερες.
Αλλά επειδή παρατηρώ τον εαυτό μου τον τελευταίο καιρό να μεταμορφώνεται σε έναν άλλον άνθρωπο, που καθόλου δε μου μοιάζει και καθόλου δεν ξέρω, προσπαθώ με όλη μου τη δύναμη να μη σκέφτομαι τίποτε. Δε θέλω να σκέφτομαι τίποτε. Θέλω να μείνω εδώ καθισμένη, να καπνίζω και να βλέπω στο κενό. Γίνεται? 

Ευτυχισμένη γίνομαι άλλη μέρα.

12 σχόλια:

travelbug είπε...

όλα γίνονται, μη νιώθεις ενοχές αν είσαι στα down σου...φάση είναι θα περάσει.

marilou είπε...

καλώ εν γίνεται;και η μελαγχολία έχει μια γλυκιά ομορφία.

Πρασινάδα είπε...

Ετσι ένι...εν κυκλος τζαι γυρίζει. Ερχονται τα πάνω κάτω, τζαι τα κάτω πάνω....

Δρακουλίνα είπε...

Γίνεται, γιατί εν γίνεται.

Ουφ! είπε...

"Αλλά επειδή παρατηρώ τον εαυτό μου τον τελευταίο καιρό να μεταμορφώνεται σε έναν άλλον άνθρωπο, που καθόλου δε μου μοιάζει και καθόλου δεν ξέρω, προσπαθώ με όλη μου τη δύναμη να μη σκέφτομαι τίποτε."

αν δεν σου αρέσει αυτός ο νέος άνθρωπος δεν πρέπει να κάνεις κάτι;

Ανώνυμος είπε...

θα υπάρχουν και αυτές οι στιγμές,πώς όχι.

αλλά θα βυθίζεσαι σ'αυτές με τη γνώση,την εμπειρία,οτι θα έρθουν και οι άλλες.

γιατί έρχονται.

Neerie είπε...

η ζωή εν γεμάτη που στιγμές

εν γίνεται ναν ούλλες κακές

τζι εν γίνεται να μεν έσιεις τίποτε να θυμάσαι...

ψάξε καλά

εμέναν εν τούτες που με βασανίζουν... τζαι κρατούν με τζαι ζωντανή :)

έννα ξανάρτουν... πάντα γυρίζουν στη σκηνή του εγκλήματος

τζι έννα έρτουν άλλες πιο καλές, πιο αληθινές

UrbanTulip είπε...

Αλλη μερα - οτι νιώθεις τη δεδομένη στιγμή, το αφήνεις ελεύθερο.

Σκουλουκούιν είπε...

Φυσικό είναι να είσαι down κάποιες φορές, αλλά πρόσεξε μην μεταμορφωθείς σε κάποιον άλλο που δε σου μοιάζει όπως λες. Μου έτυχε κι εμενα να μην είμαι και τόσο καλά τελευταίως, και να μου βγαίνει κάποια πίκρα και κακία που δε με χαρακτηρίζει, κάποιο κοντινό άτομο όμως με βοήθησε να συνέλθω. Κράτα ζωντανό τον καλό ευατό σου γιατί αυτός είναι η πραγματική σου αξία.

Aurora είπε...

Μπορεί να είναι το νέο σου "εγώ".

πώς μ' αρέσεις, πώς μ' αρέσεις! υπομονή.

Φώτης Μ. είπε...

Ψηφίζω Ούφ, δαγκωτό!!!!!
όμως εμείς σαγαπήσαμε και θα σαγαπάμε όπως και να είσαι!!!!

the BluElephant είπε...

άμα όλοι νιώθουν το ίδιο καλοκαιριάτικα και κανείς δεν κάνει τίποτα.... τότε παίζει ένα μικρο πρόβλημα....γιατί η απόσταση είναι ιδέα και ο χρόνος δικιά μας επινόηση

(το μυαλό μου ακόμα είναι στην μπλε θάλασσα)