Τετάρτη 18 Μαρτίου 2009

Η μέρα του κρασιού

Παρήγγειλε καφέ, άναψε τσιγάρο και με περίμενε. Αργησα γιατί δεν έβρησκα τι να φορέσω. Ηθελα να του κάνω εντύπωση μα δεν είχα προετοιμαστεί. Απο την Παρασκευή μου κανόνιζε τη συνάντηση και στο τέλος την ακύρωνε, πίστευα πως πάλι το ίδιο θα έκανε, μα η ώρα πλησίασε και μήνυμα δεν ήρθε, έτσι τελευταία στιγμή έτρεχα και δεν έφτανα. Κατέφθασα λαχανιασμένη, τον είδα και έτρεξα μα δεν ήξερα τι να πω, τι να κάνω, πού να κοιτάξω. Κι αυτός με το ζόρι χαμογέλασε. Κάθισα.

-Πώς είσαι? Τι νέα? Η δουλειά?
-Καλά. Ολα όπως τα ήξερες.
- Εσάς δε σας επηρεάζει η κρίση. Εμας έπεσαν πολύ οι δουλειές. Και τρέχω, προσπαθώ να δω..

Σταμάτησα να ακούω. Αποφάσισα να κοιτάζω δεξιά, αυτός καθόταν στ' αριστερά μου κι εγώ κοιτούσα δεξιά στο κενό. Θυμήθηκα πόσο πολύ βαριόμουν τις κουβέντες του. Μου βγάζει μια άρνηση αυτός ο άνθρωπος. Δε μου ξαναέτυχε. Κάτι ναι, ωραία, καλά ,ψέλλιζα. Είδε πως δεν γινόταν δουλειά και είπε να μπεί στο θέμα.

- Ξέρεις, ήθελα να σε δω να σου εξηγήσω πως σταματήσαμε να βλεπόμαστε γιατί πιστεύω πως δεν ταιριάζουμε, δεν επικοινωνούμε. Δεν μπορεί να ταιρίαζουν όλοι οι άνθρωποι κι ενώ είσαι...και... Tι σκέφτεσε?
- Τίποτα.

Μα σκεφτόμουν που πήγα χθές στον γιατρό και μου 'μπηξε το δάχτυλο του στον πισινούλη και ζαλίστηκα απο τον πόνο. Είχα πάει κλαίγοντας γιατί νόμισα πως έπαθα καρκίνο του παχέως εντέρου. Ραγάδα μου 'πε και μου γραψε μια κρέμα, εσωτερικά και εξωτερικά. Εσωτερικά?! Με χρέωσε και πενήντα ευρώ απλά γι 'αυτά τα πέντε λεπτά που του πήρε να μου βάλει δάχτυλο. Δεν πρόλαβα να πάω να την πάρω, λές να βρώ κανένα εφημερεύον φαρμακείο φεύγοντας?

-Δε θέλω να το πάρεις άσχημα. Σου είμαι ευγνώμον γι' αυτούς τους δύο μήνες, που έκανες καθημερινά τόση απόσταση για να με δείς, που ήσουν εκεί ότι και να χρειαζόμουν, για το ενδιαφέρον, για την αγάπη, για... Τι σκέφτεσε?
-Τίποτα.

Μα σκεφτόμουν ότι ξέχασα να πάρω το αυτόκινητο μου για αλλαγή λαδιού. Το 'χα κανονισμένο για το πρωί. Και ξεπέρασα κατά πολύ τα χιλιόμετρα που μου έγραψε ο κύριος στο συνεργείο πως έπρεπε να το αλλάξω. Δε νομίζω να υπάρχει κανένα πρόβλημα, λές να υπάρχει?


- Σου αξίζει κάτι καλύτερο. Είμαι σίγουρος πως εκεί έξω υπάρχει αυτός που θα σε κάνει ευτυχισμένη. Δεν είμαι όμως εγώ αυτός. Σου αξίζει το καλύτερο, είσαι τόσο καλή και όμορφη και... Τι σκέφτεσε?
-Τίποτα σου λέω!

Μα σκεφτόμουν πως άμα με ξαναρωτούσε τι σκεφτόμουν θα άρπαζα την κούπα του καφέ και θα του την έλουζα. Πρέπει να κόψω τους καφέδες. Χθές είχα κάτι περίεργες ταχυπαλμίες, νόμιζα πως θα πάθαινα καρδιακή. Και καρκίνος του παχέως εντέρου κα καρδιακή προσβολή την ίδια μέρα βαρύ μου 'πεσε. Ασε που γέμισα κυτταρίτιδα. Ξεκίνησα δίαιτα. Πήγα στο διαιτολόγο και με 'διωξε. Εγώ δε σε αναλαμβάνω, μου 'πε, δε χρειάζεσαι, περπάτα μισή ώρα τη μέρα με το σκύλο σου και είναι αρκετό. Λές να ξεκινήσω βόλτες με τη Μπουμπούκα? Μπα, γυμναστήριο θα πάω, θα' χει και ωραία αγόρια.


-Δεν είναι πως δεν περνούσα ωραία, πως δε σε νοιάζομαι, πως δεν στεναχωρέθηκα, δεν είμαι αναίσθητος, αλλά το δοκιμάσαμε, δεν μας βγαίνει, δεν είναι ανάγκη να...

Πότε θα πιεί τον καφέ του για να φύγουμε και αύριο έκλεισα να κάνω τα φρύδια μου tattoo, δεν είμαι πολύ σίγουρη ρε... μήπως να το ακυρώσω να το σκεφτώ ακόμα λίγες μέρες? Μπα... χρειάζομαι την αλλαγή, άσε που άμα μετανοιώσω φεύγει με το χρόνο. Νομίζω. Να θυμιθώ να το ρωτήσω και να ζητήσω να μου τα χοντρύνει λίγο, δε μ' αρέσουν τα λεπτά.

-Και δεν είναι ανάγκη να χαθούμε, να με παίρνεις τηλέφωνο, θα σε παίρνω κι εγώ, έχω καλά.. -Κοίτα, αποφάσισα να ανοίξω το στόμα μου, εσύ όταν βγαίναμε και δεν με έπαιρνες τηλέφωνο και θα με πάρεις τώρα?! Δε χρειάζεται. Τίποτα δε χρειάζεται. Φεύγω. Τα κορίτσια είναι εδώ πιο κάτω και πίνουν κρασιά, πάω να τα βρώ.
-Ελπίζω να είσαι καλά. Να σε πάρω μια αγκαλιά?
-Δεν χρειάζεται, είπα. Δεν κοίταξα. Ετρεξα στο αυτόκινητο μου. Ετρεξα με το αυτοκίνητο μου. Στα κορίτσια.

Κι άλλα βλέμματα οίκτου. Μ' είχα σιχαθεί. Ούτε αυτές ήξεραν πώς να με χειριστούν. Μου χαμογελούσαν, με αγκάλιαζαν, με αστείευαν και μου κέρασαν κρασιά. Είμαι καλά, τους είπα χαμογελόντας και με κέρασαν κι άλλα κρασιά, πολλά κρασιά, δε θυμάμαι πόσα κρασιά, μα θυμάμαι διάφορα χρώματα απο κρασιά, ροζέ, κόκκινα, λευκά κρασιά, διάφορες γεύσεις απο κρασιά, γλυκά, ξηρά, γεμάτα μπουμπουλίθρες κρασιά και όλα γύρω μου ξαφνικά έγιναν κρασιά, δεκάδες μπουκάλια απο κρασιά, σε κάτι λεκάνες μπροστά γεμάτες απο κρασιά, τα κορίτσια ήταν γεμάτα απο κρασιά κι εγώ ολόκληρη, το στόμα μου κρασιά, το στομάχι μου κρασιά και το μυαλό μου κρασιά και δε θυμόμουν τίποτα άλλο εχτός απο τα κρασιά.

Το βράδυ ονειρεύτηκα κρασιά.
Μα το πιο συγκλονιστηκό απ' όλα ήταν, που το επόμενο πρωί, το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα ήταν τα κρασιά. Και χαμογέλασα.

8 σχόλια:

x-man είπε...

«Οίνος ευφραίνει καρδίαν ανθρώπου..» Το έγραψε ο Δαυίδ στους ψαλμούς του, το γνώριζαν και το τηρούσαν οι αρχαίοι ημών πρόγονοι σε όλες τους τις συνευρέσεις, το λένε και εξάρουν τα θετικά αποτελέσματα της με μέτρο χρήσης του, όλοι οι ειδικοί διατροφολόγοι.

Το ότι ενώ βρισκόσουν σε συνάντηση με τον ex- σύντροφο και σκεφτόσουν τα λάδια που πρέπει να αλλάξεις στο αυτοκίνητο τα λέει όλα. Δεν θα σχολιάσω την ταυτόχρονη ανάκληση στην μνήμη της διάγνωσης του γιατρού, γιατί μπορεί να θεωρηθεί και διαστροφή.(χαχαχα …πλάκα κάνω).

Σε καλό δρόμο βρίσκεσαι. Και μην ξεχάσω… με γεια και το νέο look. Σου πάει το χρώμα. (δένει με τα λουλούδια στο φόρεμα)

Καλή εβδομάδα, εύχομαι.

homo anisorropus είπε...

Mou arese ayto to "me metro xrhsh tou" opws katalaves egw to exasa :)
Ki oxi mono to metro.. Ti gi katw apo ta podia mou exasa. Metaforika kai kuriolektika. Epesa apo tis skales kai gia meres de mporousa na kouni8w...! Epanerxomai omws siga siga.. aisiodo3a :)
Elpizw na sou aresei pio polu to neo look, egw nomizw to protimw.
Den exw xrono na asxoloumai polu me to blog mou kai stenaxwriemai, den eimai kai kali me tous upologistes.. prospa8w omws. E?
Ta filia mou x- man mou

Ανώνυμος είπε...

frydia tattoo?! gia ksanaskepsou to... please!

homo anisorropus είπε...

:) Den einai auto pou fantazesai. Einai mia texniki pou apla gemizei ta kena sta frydia kai sou teliopoiei to sxima, polu fysiko, den katalavainei kaneis oti einai tattoo.. kala ki egw to exw kanei meta8esi to rantebou gia tin alli paraskeui kai to meletw... Pantws den einai ayto pou fantazesai.

Ανώνυμος είπε...

καιε4γω χαμογελασα .με το κειμενο.μου αρεσε που το μυαλο σου στη συζητηση τραβαγε αλλους δρομους,θα σε μιμηθω!θα με βοηθηση αυτο.λες στο τελος να πω:ειμαι καλα?

homo anisorropus είπε...

Makari na peis eimai kala.
Pantws kai mena to mualo mou, mi nomiseis pws pigene mono tou se alles skepseis, to anagkaza. To kanw suxna, gia prostasia, dokimase to, merikes fores douleuei.

το κορίτσι που ήθελε πολλά είπε...

αυτό που πρόσεξε η φαίη μ άρεσε και μένα, που αυτός σου μιλούσε κι εσύ συνέχιζες να σκέφτεσαι ό,τι θα σκεφτόσουν αν αυτός δεν ήταν εκεί =)

και το καλύτερο: που δεν ήταν αυτός το πρώτο πράγμα που σκέφτηκες μόλις ξύπνησες!

homo anisorropus είπε...

kai gia mena ayto itan to kalitero pou i prwti mou skepsi den itan autos!