Του Μάη

Άσχετο, αλλά αυτό που ονειρευόμουν στη ζωή μου ήταν το βόλεμα. Μα είναι  λες και κάποιος ακούει  τους πιο βαθιούς μου πόθους και κάνει τα πάντα για να μην πραγματωθούν. 

 Αν όμως πια  κάτι  μπορώ με βεβαιότητα να πω, είναι πως είμαι ευγνώμων γι’ αυτό. Σιγουρεύομαι κάθε που βρίσκονται πράγματα και άνθρωποι  που κάνουν την ανάσα μου να κόβεται, τις φλέβες να πάλλονται, το μυαλό να γυρνάει.  

;)

Βόλτα

Αυτό που παρατήρησα να αλλάζει μέσα μου τους τελευταίους μήνες είναι μια φυσική απέχθεια που μου δημιουργεί πια οτιδήποτε γλυκανάλατο συναισθηματικό. Μάλλον γι' αυτό δεν γράφω κιόλας.

Εκπαίδευσα τον εαυτό μου να μην πολύ σκέφτεται τα πράγματα, να μην συνδέεται με ανθρώπους και καταστάσεις και να τα παίρνει όλα όπως έρχονται.

Είμαι πιο χαρούμενη έτσι. 

  

Τελικά, δεν είναι άσχημα που είμαι μόνη.

Απόγευμα στο χωριό.

Βόλτα<ιταλική volta "στροφή"

Προχωρώντας

Από τον Οκτώβρη είμαι άρρωστη. Δε θέλω να παραπονιέμαι πως κουράστηκα κι αυτά, αλλά όσο να 'ναι το αστείο παρατράβηξε. Ουρές αναμονής, εξετάσεις, λεφτά, τρίχες κατσαρές. Έβαλα και κιλά. Λέω πως τα έβαλα από τις κορτιζόνες, ψέμα, το μόνο που κάνω είναι να τρώω. Ο ψυχολόγος είπε το βασικό μου πρόβλημα είναι πως δεν έχω πάθος για τίποτε. Πόσο λάθος, ας πούμε για το φαΐ μια χαρά παθιάζομαι. Και για εκείνον. Μπορεί όμως και όχι. Αν παθιαζόμουν τόσο θα έλεγα κάτι. Υποσχέθηκα όμως στον εαυτό μου ότι ποτέ ξανά δε θα κάνω πρώτη κίνηση και δε θα δείξω τίποτε σε κανέναν. Και κάνω πως δε μ' ενδιαφέρει. Και το κάνω καλά. Κατά τα άλλα οι μέρες κυλούν αδιάφορα στο Costa, στο Beanery και στο Se7en, κάτω από σόμπες αλογόνου με καφέδες ντεκαφεινέ και όποιον βρω εύκαιρο για παρέα.

Για φέτος έχω μόνο σάρκινες επιθυμίες. Να γίνω καλά, να χάσω κιλά και να κάνω πολύ και άγριο σεξ.

Τα ίδια επιθυμώ και δια εσάς.